Józef Gilewski urodził się 21 marca 1971 roku w Zbrosławicach. W 1998 roku wygrał w turnieju „O Złoty Pas Polusa”. Jest trzykrotnym indywidualnym mistrzem Polski w boksie. Tytuły zdobywał w wadze lekkośredniej w 1994 na ringu w Katowicach pokonując Pawła Matuszewskiego z Zawiszy Bydgoszcz i w 1995 roku w Płońsku, gdzie w finale wygrał z Robertem Gortatam z Victorii Jaworzno oraz w wadze średniej w 1997 roku we Włocławku, gdzie w finale pokonał Tomasza Adamka. Zdobywał dwukrotnie srebrny medal Mistrzostw Polski w 1998 roku w Zabrzu i w 2001 roku w Inowrocławiu oraz 2 brązowe: w 1996 roku w Świdnicy i w 2000 w Płońsku. Jest zwycięzcą prestiżowego Turnieju im. Feliksa Stamma w 1994 roku. Dwukrotnie został drużynowym mistrzem Polski w boksie: z Concordią Knurów w 1996 roku oraz z Energetykiem Jaworzno w 2000 roku. W 1996 roku wziął udział w Igrzyskach Olimpijskich w Atlancie gdzie w I rundzie trafił na kubańskiego boksera Alfredo Duvergela, późniejszego wicemistrza olimpijskiego,  przegrywając z nim 2:10. Trzykrotnie startował w Mistrzostwach Europy (1993, 1996, 1998) i raz w Mistrzostwach Świata (w 1995 roku w Berlinie). Dwukrotnie walczył w meczach reprezentacji Polski dwukrotnie wygrywając. Stoczył 218 walk, z czego wygrał 170. Oprócz Concordii Knurów i Victorii/Energetyka Jaworzno reprezentował niemieckie kluby Halle i TSC Berlin.